De aangegeven ”Eerste klacht” en “Tweede klacht” is de tweede keer dat we met de Ombudsman contact hadden, dit in verband met een klacht, tegen de werkwijze van het GAK.
De ervaring met de Ombudsman ten opzichte van de eerste keer waren niet te vergelijken. De eerste keer ging het gewoon over informatie waar geen financiële vergoeding tegenover stond, dit was bij de tweede keer wel het streven.
Alle punten waar het GAK doelbewust de boel belazerd heeft werden afgedaan als niet terzake doende. De Ombudsman was van oordeel dat in 1996 beroep aan-getekend kon worden over de werkwijze van het GAK. Dat we toen geen bewijzen hadden dat mijn partner bij het GAK bekend was is niet belangrijk. De Ombudsman beweert zelfs dat het BfA de arbeidsongeschiktheidsuitkering afgewezen heeft. Dit is echter een totale verdraaiing van de feiten.
Het GAK heeft in strijd met de Europese wetgeving niet gedaan wat van hun gevraagd werd. Dit kunnen ze ook niet omdat bij het GAK geen specialisten in dienst zijn welke een medische opleiding hebben. Het BfA heeft het GAK gevraagd om een “Gedetailleerd medisch rapport”, dit hebben ze niet afgegeven. Daarvoor in de plaats is dhr. Smijers op de stoel van het BfA gaan zitten en heeft hij eenzijdig een oordeel gegeven, dit werd hem echter niet gevraagd.
De Ombudsman beweert tevens dat we na de afwijzing van het BfA, beroep konden aantekenen. Dat door de handelwijze van het GAK we deze informatie nooit hebben gekregen is niet belangrijk.
Voor de ombudsman is het niet duidelijk dat mijn partner in 2005 bij de keuring in Nederland en in Duitsland voor 100% arbeidsongeschikt verklaard is. De keuringsarts Dr. Jagt bij het UWV in 2005 vond het onbegrijpelijk dat er geen dossier voorhanden was van de periode 1995-1996. Tevens begreep hij niet dat mijn partner niet al in 1996 volledig was afgekeurd.
In Duitsland wordt men altijd door een specialist in een ziekenhuis onderzocht en gekeurd, dit gebeurde in 2005 in Möngengladbach door dr. Stamm. De longspecialist die mijn partner onderzocht vond het vreemd dat na het bestuderen van het ziekte verloop mijn partner nog niet was afgekeurd.
De ombudsman schrijft dat het BfA de arbeidsongeschiktheidsuitkering heeft afgewezen, dit klop ook niet. Het BfA heeft het UWV gevraagd om gezamenlijk de uitkering te betalen. Omdat het voor het BfA duidelijk was dat de fout in 1996 bij het GAK lag. Het UWV weigerde echter hier mee in te stemmen, hierop besloot het BfA de uitkering ook af te wijzen. Dit alles volgens de Europeese wetgeving.
Al deze punten zijn onbelangrijk voor de Ombudsman.
